Tuesday, January 26, 2016

Eind goed, al goed

Afgelopen weken was het best wel een beetje spannend in huize Ursem. Het een en ander begon al ruim voor Kerst; Arizona, het bedrijf waar Bas werkt, zou verkocht worden. De aankondiging was al midden September en de deal zou vlak voor Christmas break gesloten worden. Dit ging niet door en op 6 januari 2016 was het dan wel zover; Arizona werd en is nu onderdeel van Kraton.

Maar tja, wat hield dat dan in voor ons. Zou Bas zijn baan houden, zouden we hier mogen blijven, moeten we verhuizen aangezien het hoofdkantoor van Kraton in Houston zit? Of zullen ze ons weer naar Nederland sturen, het expat contract aanpassen, niets doen??? Vele vragen die ons de afgelopen tijd ontzettend hebben bezig gehouden. Maar zoals de titel al doet vermoeden, 't is allemaal goed gekomen.

Voorlopig komen we niet terug en blijft ons expat contract gewoon van kracht. We hoeven ook niet te verhuizen en Bas blijft in Jacksonville werken, maar wel in een andere functie. Het kwam als een complete verrassing, maar Bas is gevraagd om hoofd IT te worden voor beide bedrijven. Dit houdt in dat hij verantwoordelijk wordt en is voor de gehele IT integratie van de twee bedrijven en alles wat en iedereen die daarmee te maken heeft. Wel weer een klein beetje reizen, maar dan af en toe naar Houston. Al met al een ENORME uitdaging, waar Bas heel veel zin in heeft (en ook wel een beetje spannend vind hoor, maar das gezond).

En hoe is het nu verder hier? Nou, de kerstvakantie is omgevlogen. We hebben het ontzettend naar ons zin gehad met Kerst. Heel leuk om dan eens de cadeautjes te doen. Weer mooie herinneringen gecreëerd. En heel gaaf dat onze kids de traditie van een rijm bij een cadeautje overnemen. Zonder het van elkaar te weten (en ook wij wisten van  niets) hadden ze beide een rijm gemaakt. Echt super!!

In de vakantie naar het Okefenokee Swamp Park geweest. Dit is een ondiep 1770 km2 groot moeras op de grens van Gerogia en Florida. Genoten van de prachtige natuur daar, boottochtje gemaakt, veel krokodillen gezien, hele hoge toren beklommen, treintje gezeten en tot slot nog een slang, schildpad en en kleine kroko vastgehouden. Al met al een heerlijke dag. Klein beetje overschaduwd doordat we op de heen weg de politie achter ons aan hadden. Ja, ja, we moesten stoppen en bleken te hard te hebben gereden. Ach ja, niemand op de weg en dan opeens uit het niets de sherrif. We kregen een ticket en moesten bellen wat uiteindelijk de boete zou zijn. Google leerde ons al snel dat het niet mis was. Maar goed, hebben we dat ook weer meegemaakt en de volgende keer toch echt op cruise.




Oud & Nieuw hebben we met z'n vieren gevierd. Ouderwets sjoelen, boerenpotten en 31'en. Van te voren zelf oliebollen en appelflappen gemaakt, choco fonduetje erbij, nog wat lekker hapjes en om 06.00 uur de eerste vuurpijl af laten gaan. Want ja, we blijven toch Nederlanders hé. Om 12.00 uur dan opnieuw naar buiten (in t-shirt). En dat was dan toch wel heel bijzonder. We waren namelijk de enige in de straat die A. buiten waren en B vuurwerk afstaken. Moet zeggen, we voelde ons wel een klein beetje eenzaam hoor. Later nog eens aan een buurvrouw gevraagd of dit gewoon was. Zei melde dat als je hier wat gezamenlijks wilt doen, je dit echt van de tevoren moet afspreken. Nu waren de eerst vier huizen tegenover ons wel weg, maar verder was er echt niemand in de straat die naar buiten kwam. Heel apart. Ook het vuurwerk in de omgeving was minimaal. Jammer, maar dat maakte onze avond gelukkig niet minder gezellig.

En zou zijn we het nieuwe jaar ingevlogen en zijn de eerst drie weken alweer om. Heeft Scott al een toernooi gehad in Orlando, Jill haar eerst wedstrijd flagfootball gespeeld (en een touchdown gemaakt), is Bas druk in zijn nieuwe functie, is school weer volop begonnen, de trainingen ook, krijgen de kids Nederlandse les en rommel ik lekker verder. Het sporten staat een beetje op een laag pitje, want ik heb weer een dubbele knie. Doet deze keer wel ontzettend zeer, maar wil eigenlijk niet naar de dokter (struisvogelpolitiek). Heb hier al een operatie gehad, zit er niet op nog 1 te wachten. Ik hoop eigenlijk dat het vanzelf weer afneemt, maar tot nu toe werkt het niet zo (helaas).

Inmiddels is de "winter" hier ook echt begonnen. Wat inhoud dat we moeten krabben 's morgens, lange broeken aan hebben, met sjaal, muts en wanten naar school fietsen en de kachel echt de hele dag wel aanslaat. De ene dag is het dan bokkoud, de andere alleen 's morgens en dan 's middags alweer 17 graden met strakblauwe lucht en zonnetje. Verschilt dus echt enorm van dag tot dag. Maar moet zeggen dat wij de seizoenen zo toch een beetje meekrijgen. En dat eigenlijk wel heel fijn vinden.

Nu maken we ons op voor bezoek. Dit weekend komen Tjeerd en Kiki "op de koffie" en over twee weken komen mijn vader en moeder logeren. Allemaal weer leuke dingen.

Het "gewone"leven gaat hier dus ook gewoon door.