Gister alweer een jaar geleden...

Ja, het is echt waar! Het was gister een jaar geleden dat wij voor een half jaar naar Atlanta gingen. Ons avontuur begon die dag met de KL621 naar Atlanta.

Het is een cliché, maar wat gaat de tijd toch ongelooflijk snel. We zijn dus nu ook alweer bijna een half jaar thuis. Het is net alsof er niets gebeurd is. Maar dat is natuurlijk niet zo. We hebben een fantastische tijd gehad, leuke mensen ontmoet, de Starbucks ontdekt, de Subway ontdekt, een amerikaanse kerst gehad, op nieuwjaarsdag in korte broek buiten gezeten, een hele gave vakantie gehad in Florida, Scott's en Sabina's verjaardag gevierd met de ouders en vervolgens op 5 mei weer terug gekeerd. Ik heb vandaag eens door de oude blog posts gekeken en ik moet zeggen dat het me wel wat deed. Wat een geweldige tijd!

En nu zitten we hier weer in het hectische leven. Met natuurlijk ook hele leuke dingen, laten we dat vooral niet vergeten. De sinterklaas tijd staat voor de deur en al weken worden de boekjes hier uitgespit. We gaan binnenkort op zoek naar een groter huis, want als de Sint alles komt brengen wat er aangekruist is, dan gaat dat niet meer passen.

Anyway, zo maar even een kort berichtje.

Sabina en Bas

Jill en Scott op zoek naar paddo’s ?!?

Ja, jullie lezen het goed. Scott en Jill waren zondag op zoek naar paddenstoelen. Het was dit weekend prachtig weer in Nederland met bijna 20 graden, dus tijd om er op uit te trekken! Zondag zijn we in de auto gestapt naar Schoorl. Paddenstoelen zijn er helemaal hot op het moment en dat wilden wij wel eens meemaken. We keken er van op hoe druk het daar zondagmorgen is zeg. Bij het informatiecentrum van Staatsbosbeheer een paddenstoelen paspoort gekocht, zodat wij als stadspikkies, ook weten wat voor soort paddenstoel het is. De jongens hebben we maar even snel uitgelegd dat je er niet aan mag komen. Kijken met je ogen en handjes op je rug. Dat hadden ze goed in de oren geknoopt. De route die we uitgekozen hadden, was de berenkuil route. Een wandeling van 5,5 km door de duien, bossen en heide van Schoorl. En natuurlijk ging deze route langs de Berenkuil, waar ze de inwendige mens verzorgen. Een Starbucks hebben we niet gezien, hun logo is mooi groen dus het zou er prima passen. Behalve de drive-through dan natuurlijk.
Maar even alle gekheid op een stokje. We hebben een heerlijke ochtend gehad. Lekker in de buitenlucht en kijken wat er zo vlak bij de deur allemaal te zien valt. Heel erg leuk om te horen dat bij iedere paddenstoel Scott het liedje van Op een grote paddenstoel begint te zingen. Tegen half 2 zijn we naar huis gegaan en toen zagen we dat er meer mensen op het idee waren gekomen. Wat een file naar de kust zeg!
Wij hebben dus nog even heerlijk genoten van misschien wel de laatste mooie herfstdag. Ik begreep van Sabina dat het vandaag geen lekker weer was, dus goed dat we het er nog even van genomen hebben. Ik ben vanmorgen in het vliegtuig gestapt naar Atlanta voor een klein weekje. Alles is goed gegaan en zowaar is mijn bagage aangekomen. Altijd lekker. Daarna direct doorgereden naar Toys ‘r Us en Hobby Lobby om alvast de Sint een handje te helpen. Natuurlijk moest er ook even gegeten worden en dat heb ik even samen met David gedaan in The Cheesecake Factory. Altijd lekker en konden we direct even wat dingen doornemen. En nu zit ik dit berichtje te tikken en wordt het wel tijd om naar bed te gaan. Het is hier nu tegen 22:00 uur, dus 4:00 uur Nederlandse tijd en ik was er vanmorgen uit om 5:30, dus al met al een aardige dag!

Tot blogs,

Bas

Houden jullie de blog nog wel bij???

Ja, dat is de vraag die wij zo af en toe krijgen over onze blog. En we geven het direct toe, we zeggen vaker dat we de blog bij moeten werken dan dat we het daadwerkelijk doen. Maar ja, je kent het wel druk druk druk.

We zijn deze week weer begonnen met werken na een welverdiende vakantie van 3 weken, althans dat vonden we zelf dan. De eerste week moest Sabina nog werken op maandag en woensdag, terwijl ik al vrij was. Wie zou bij ons toch het carriere dier zijn? :-) Maar goed, donderdag was dan voor ons echt vakantie. Met het vliegtuig naar Fuerte Ventura, ik hoop dat ik het goed schrijf, maar het is op de Canarische Eilanden. Samen met Geert, Femke, Bas en Tim Kuiper gingen wij 11 dagen naar Dunas Paradise, All Inclusive. Normaal zijn we hier niet zo van, wij gaan liever een restaurantje zoeken in een stadje, maar met de kids is dit toch veel makkelijker. Na een lange reis, waar ik jullie de meeste details van zal besparen, waren zo rond 23:00 uur in het hotel en kregen we de sleutel van ons appartement. Het zag er allemaal goed uit.

De volgende morgen voor het eerst kennis gemaakt met All Inclusive. Het bandje hadden we al om gekregen bij binnenkomst en dat moesten we de hele week om houden. Het buffet was echt heel uitgebreid en goed verzorgd. Dat bleek later bij de lunch en het avondeten ook zo te zijn. Eten en drinken was dus goed verzorgd en dat goldt ook voor het weer. Het was iedere dag zo'n 28 tot 30 graden met een aangenaam briesje. Iedere dag zijn we lekker aan het zwemmen geweest. Die hadden we voor de deur en het leek wel alsof het ons prive zwembad was, zo rustig was het. Al met al kunnen we rustig stellen dat we het heerlijk hebben gehad. Echt super!!!

Zondag 30 september zijn we weer terug gekomen. Ook dat was weer een hele reis. We werden 's morgens al om 6:50 opgehaald met de bus en 's avonds waren we rond 18:30 weer thuis. Lekker ff chinezen en dat was het einde dan. Echt heerlijk hebben we het gehad. Ik zal zeer binnenkort de foto's uploaden, dan kunnen jullie die ook zien. Hieronder alvast een voorproefje...







Daarna hadden we nog een weekje vrij om Jill d'r verjaardag voor te bereiden. Onze kleine meid werd afgelopen vrijdag (5-10) alweer 2 jaar. Donderdagavond de kamer versierd met Elmo als thema. Overal slingers en ballonnen. Jill is echt heel erg verwend. Allemaal cadeau's en dat vond ze natuurlijk prachtig. Nogmaals iedereen bedankt voor jullie komst een cadeau's. Mochten jullie binnenkort de jaarcijfers van Duracell omhoog zien gaan, dan zijn wij daar debet aan! :-)





Dat was het weer even voor nu. We beloven beterschap in het bijhouden van de blog, maar in ieder geval zullen we iets posten voor de volgende vakantie. Ik zag dat de laatste post van de vorige vakantie was.