Joepie de poepie, Jill mag bijna uit de spreider

Afgelopen dinsdag naar het ziekenhuis geweest. Op tijd van huis vertrokken, want ja de ring van Alkmaar is nog steeds niet optimaal. En als je dan om 08.30 uur in het ziekenhuis moet wezen...... Ook nog ff verkeerd gereden. Is er opeens een straat eenrichtingsverkeer, weten wij veel! Dat hebben we het afgelopen half jaar niet mee gekregen. Maar goed, om 08.20 uur waren we in het ziekenhuis. Ook daar is flink verbouwd. Een geheel nieuwe poli, die helaas nog niet open was. Wij evengoed naar binnen, want ja.... weten wij veel :-). De dame achter de balie hielp ons evengoed. Zij melde dat ze zelf misschien wel wat laat was. Na een klein half uurtje te hebben gewacht konden we met Jill op de foto. Deze keer hield ze zich heel goed. Geen gehuil en gebrul, toppie! Terug naar de poli en daar begon het wachten. Wat is dat toch een ellende. Enfin, om 09.30 uur werden we opgeroepen. Weer wachten in het polikamertje en na ca. 5 minuten kwam daar dan eindelijk dokter Stavenuiter. Zoals gewoonlijk weer in een vreselijke haast. Dus het gesprek was vlug, vlug, vlug. Maar hij had wel goed nieuws. De waardes van Jill haar heupen waren nu 18 graden en 20 graden. Dat is vrij normaal voor haar leeftijd. We moeten nog drie maanden de spreider omhouden. Daarna mogen we abrupt stoppen. We hoeven dan niet meer terug totdat ze drie is. Tussen het tweede en derde jaar doen ze namelijk niets. Een eventueel hulpmiddel heeft dan ook weinig zin, we moeten de natuur z'n gang laten gaan. Met drie jaar gaan ze dan kijken en maken ze de schifting tussen kinderen die verder behandeling nodig hebben, kinderen die onder controle blijven en kinderen die klaar zijn. We gaan uiteraard voor het laatste. Maar voorlopig dus geen ziekenhuis meer en even een jaartje rustig aan.