Het ‘gewone’ leven gaat 'gewoon' door: zo hebben we Scott zijn 11de verjaardag gevierd, is Jill weer geopereerd aan haar oor, hebben we de nodige verjaardagen bezocht en de kids partijtjes gehad, werken we natuurlijk ook nog, vergaderen we met de OC en MR van de Zeppelin, hebben we de open dagen bezocht van Huygens en HFC (we komen toch terug over drie jaar), zit ik in de Paascommissie met alle werkzaamheden van dien, doen de kids mee aan het schoolvoetbal, handballen en voetballen ze ook nog gewoon, is Bas al weer 2x naar Amerika geweest, heb ik mijn 40ste verjaardag gevierd, hebben we helaas vader Wellen een laatste groet moeten brengen, hebben we weer een gezellig avondje gehad met de achterbuurtjes, zijn we naar de Edwin Evers Band geweest en gaat het huishouden ook gewoon door.
Wat gebeurd er dan allemaal op het verhuizingsfront? Inmiddels is het bedrijf wat hier de verhuizing regelt geweest. Ze komen op 10,11 en 12 juni onze zeevracht inpakken. Op 24 juni volgt dan nog een klein gedeelte wat met de luchtvracht mee moet. We nemen eigenlijk de gehele inboedel mee. Het half jaar in Atlanta heeft ons geleerd dat je op een gegeven moment zelfs je eigen kop en schotels mist. En om het zo snel mogelijk ons thuis te laten worden, vinden wij het belangrijk veel eigen zaken mee te nemen. In principe hoeven wij niets te doen qua inpakwerk. Maar de aankomende weken gaan wij natuurlijk wel het nodige opruimen en uitzoeken. We zijn in contact met een verhuurbedrijf zodat we de laatste weken huisraad hebben en hier tot de laatste dag kunnen blijven.
We hebben nog geen huis. We kijken zo nu en dan wel, maar het heeft nog geen zin om ons ergens op te richten. Als we nu gaan huren, “gooien” we drie maanden huur over de schutting en dat is natuurlijk zonde. Wat ons een klein beetje zorgen baart is dat er weinig huizen in de toegewezen wijken van de scholen (zie vorige blog) komen. Maar het is nog niet zover, komt vast goed.
Verder heb ik vorige week een afscheidsfeestje gehad van mijn eigen team en maak ik me op voor het afscheid van HHNK, zijn we in gesprek met een eventuele huurder van ons huis, volgen Scott en Jill nog steeds Engelse les, hebben we in Amerika een auto gekocht en zijn we bezig met de verkoopteksten van onze eigen auto’s en caravan. Kortom, er gebeurd evengoed genoeg.
Afgelopen vrijdag was het nog honderd dagen tot vertrek. Het aftellen is begonnen.
2 comments:
Ik vind het een heel leuk bericht.
Groetjes mama
Hallo Sabina,
Door je half jaar verblijf in Amerika in 2006 ben ik bij het schap gekomen. Ik mocht jou vervangen. Inmiddels in dienst en een prachtige rol bij een prachtig en groot(s) project. Ik ben nog steeds blij dat je destijds naar Amerika bent gegaan en ik wens je ook deze keer heel veel plezier en succes in Amerika.
Jolande Stijnman
Post a Comment