Monday, February 04, 2008

De nieuwe Tomba is geboren!!!

Jawel, wij zijn op de wintersport geweest en onze Scott is op skiles geweest en dat ging hartstikke goed!!

Vorige week donderdag begon ons avontuur. Eerst nog even gegeten bij vader en moeder de Boer en daarna op weg. We waren echter al snel weer terug, want nog voordat we bij Ranzijn waren, had Jill alles onder gespuugd. We konden dus de wielen keren. Maar goed, om 21:15 hebben we een vernieuwde start gemaakt en ’s morgens tegen 7:45 waren we in het Zillertal. Even ontbeten bij Doris, zodat ook de kids even rond konden rennen. Gelukkig voor ons was het appartement al schoon, dus we konden er al voor 10 uur in. ’s Middags maar even met z’n allen geslapen, want het was toch wel een rommel nachtje.

Zaterdag hebben we spullen gehuurd voor Scott en daarna naar boven gegaan. Een daggie prieken op de babyweide zullen we maar zeggen. Na afloop natuurlijk een drankje gehaald in de Krochaalm, dat kunnen we niet overslaan. Dat vonden ze natuurlijk bere interessant.

Op zondag begon pas de les, dus dan kon nog mooi. Zondag begon de les, maar was het ook direct heel erg slecht weer. Toen we boven kwamen draaiden er slechts 2 sleepliften, (Voor de kenners, achter de kleine Rosenalm). Het waaide heel erg hard en later op de dag begon het te sneeuwen. Het deerde Scott echter niets met z’n helm op en z’n pak aan, trotseerde hij het weer. In de groep bij juf Rianne ging het erg goed. Lekker spelend leren. ieuwe

Maandag was het weer opgeklaard en was het echt prachtig. Niet koud en perfecte sneeuw. Ben dus zelf ook even lekker aan het skiën geweest. Tijdens de lunch kwamen we er achter dat Scott niet meer bij zijn groep was. Dat was dus wel even schrikken. Het bleek echter dat meneer gepromoveerd was naar een hogere groep. Hij mocht nu met juf Ria op pad. Jill zat met mama heerlijk in het zonnetje. Ze is echt zo zoet bij het restaurant. Kleuren, stickers plakken, ze vindt het allemaal goed. We zijn vandaag nog heerlijk met haar aan het sleeën geweest. Op de babyweide ligt tegenwoordig een transport bandje, dus we konden met haar op het bandje en dan met de slee naar beneden, geweldig!!! ’s Middags zou ik nog een keer met Jill gaan sleeën, dus wij weer naar boven met het bandje. Toen we boven kwamen, lag Scott op een hoopje sneeuw, helemaal bekaf. Hij had het helemaal gehad. Hij was zelfs in slaap gevallen. Dat geeft maar weer eens aan hoe intensief het voor de kids is. Hij wilde vandaag niet meer, maar morgen wil hij wel weer.

Dinsdag is Sabina aan het skiën geweest en dat ging helemaal niet slecht. Dat biedt dus perspectief voor volgend jaar! ’s Middags is ze naar beneden gegaan met Jill, want die kleine meid trok het even niet meer. Woensdag is Sabina wandelend van het appartement naar de lift gelopen, 1.5 uur stappen dus! Dat gaf mij de mogelijkheid om wat langer te skiën. Nadat ik Scott had afgezet op de skiles, ben ik direct doorgegaan naar Konigsleiten. Snel naar de top daar en snel weer terug naar Zell. Was net voor 12:00 uur terug, maar dat was wel even doorhalen.

Donderdag aan het einde van de les heeft Scott z’n diploma gehaald. Hij werd er wel een beetje verlegen van, maar dat mocht de pret niet drukken. Hij heeft het echt fantastisch gedaan. Papa en mama waren helemaal trots. Als je zo’n klein mannetje naar beneden ziet komen, dan doet dat wel wat met je.

Vrijdag was het feest al weer over en zijn we naar huis gereden en was de pret al weer over. Alles is goed gegaan en we hebben nu al weer zin in volgend jaar!

Veel liefs van ons.

















Thursday, November 08, 2007

Een lange dag...

Zo, maar weer even snel een berichtje posten. Vandaag is een lange dag voor me. Ik sta bijna 24 uur op m'n benen. Vanmorgen eerst de uitslag gehad van mijn assessment voor het Leadership Development Program van Solvay op Nijenrode. Dit assessment was 2 weken geleden afgenomen en het rapport werd nu doorgesproken met me. Het rapport was erg positief en volgens de psycholoog was ik de perfecte kandidaat voor dit programma, dus dat beloofd wat. We wachten af!

Daarna ben ik naar Schiphol gereden en vervolgens naar New York gevlogen. Ik moet iets buiten New Jersey zijn voor een congres en een meeting met onze leverancier van software. Ik had voor het eerst de mogelijkheid goed uit het raam te kijken. Wat mij opviel is de indrukwekkende skyline van New York City, dat blijft toch indrukweekend. Aan de ene kant het beton van Manhattan en aan de andere kant het groen van New Jersey. Over tegenstellingen gesproken, maar het blijft mooi om het Empire state buidling te zien en het vrijheidsbeeld. Op het vliegveld stond Freddy mij al op te wachten, bij hoe kan het anders, Starbucks. We zijn samen naar hun huis gereden in mijn gehuurde Volvo S60 (niet verkeerd) en konden uitgebreid bijpraten. We haddden elkaar al een paar jaar niet meer gezien, dus dit was erg leuk. Natuurlijk Joyce, Freddy en Petra's dochter, bewonderd! Wat een mooi meisje. We hebben gezellig zitten babbelen en ik kon zelfs blijven eten. Petra's moeder had spaghetti gemaakt, erg lekker hoor. Buiten de familie ben ik volgens mij een van de eersten die met Joyce op de foto staat! Jongens, ik vond het erg gezellig. Het was maar kort, maar heel gezellig en voor herhaling vatbar. :-)



Daarna ben ik naar het hotel gereden. Veel binnendoor weggetjes. Dan merk je weer hoe dicht we tegen de stad aan woonden in Atlanta. Wat een ruimte hier. Onderweg bijna een aanrijding. Op een donkere weg stond er opeens een hert midden op de weg. Wow! Dat ging maar net goed.

Maar goed, ik heb het hotel gevonden. Nog ff zappen en toen kwam ik de CMA Awards tegen, zeg maar de oscars van de country muziek. Mijn favorieten, Kenny Chesney en Sugarland pakten de belangrijkste prijzen! Zoals gezegd morgen een congres en vrijdag een vergadering met onze software leverancier. En dan weer terug, om op tijd te zijn voor St. Maarten. Scott heeft een hele mooie lampion gemaakt en allemaal liedjes geleerd. Dat wordt dus leuk zondag!

Nu ben ik echt 24 uur op, dus hoog tijd om te gaan slapen na een boeiende dag.

Groet,

Bas

Tuesday, October 30, 2007

Gister alweer een jaar geleden...

Ja, het is echt waar! Het was gister een jaar geleden dat wij voor een half jaar naar Atlanta gingen. Ons avontuur begon die dag met de KL621 naar Atlanta.

Het is een cliché, maar wat gaat de tijd toch ongelooflijk snel. We zijn dus nu ook alweer bijna een half jaar thuis. Het is net alsof er niets gebeurd is. Maar dat is natuurlijk niet zo. We hebben een fantastische tijd gehad, leuke mensen ontmoet, de Starbucks ontdekt, de Subway ontdekt, een amerikaanse kerst gehad, op nieuwjaarsdag in korte broek buiten gezeten, een hele gave vakantie gehad in Florida, Scott's en Sabina's verjaardag gevierd met de ouders en vervolgens op 5 mei weer terug gekeerd. Ik heb vandaag eens door de oude blog posts gekeken en ik moet zeggen dat het me wel wat deed. Wat een geweldige tijd!

En nu zitten we hier weer in het hectische leven. Met natuurlijk ook hele leuke dingen, laten we dat vooral niet vergeten. De sinterklaas tijd staat voor de deur en al weken worden de boekjes hier uitgespit. We gaan binnenkort op zoek naar een groter huis, want als de Sint alles komt brengen wat er aangekruist is, dan gaat dat niet meer passen.

Anyway, zo maar even een kort berichtje.

Sabina en Bas

Tuesday, October 16, 2007

Jill en Scott op zoek naar paddo’s ?!?

Ja, jullie lezen het goed. Scott en Jill waren zondag op zoek naar paddenstoelen. Het was dit weekend prachtig weer in Nederland met bijna 20 graden, dus tijd om er op uit te trekken! Zondag zijn we in de auto gestapt naar Schoorl. Paddenstoelen zijn er helemaal hot op het moment en dat wilden wij wel eens meemaken. We keken er van op hoe druk het daar zondagmorgen is zeg. Bij het informatiecentrum van Staatsbosbeheer een paddenstoelen paspoort gekocht, zodat wij als stadspikkies, ook weten wat voor soort paddenstoel het is. De jongens hebben we maar even snel uitgelegd dat je er niet aan mag komen. Kijken met je ogen en handjes op je rug. Dat hadden ze goed in de oren geknoopt. De route die we uitgekozen hadden, was de berenkuil route. Een wandeling van 5,5 km door de duien, bossen en heide van Schoorl. En natuurlijk ging deze route langs de Berenkuil, waar ze de inwendige mens verzorgen. Een Starbucks hebben we niet gezien, hun logo is mooi groen dus het zou er prima passen. Behalve de drive-through dan natuurlijk.
Maar even alle gekheid op een stokje. We hebben een heerlijke ochtend gehad. Lekker in de buitenlucht en kijken wat er zo vlak bij de deur allemaal te zien valt. Heel erg leuk om te horen dat bij iedere paddenstoel Scott het liedje van Op een grote paddenstoel begint te zingen. Tegen half 2 zijn we naar huis gegaan en toen zagen we dat er meer mensen op het idee waren gekomen. Wat een file naar de kust zeg!
Wij hebben dus nog even heerlijk genoten van misschien wel de laatste mooie herfstdag. Ik begreep van Sabina dat het vandaag geen lekker weer was, dus goed dat we het er nog even van genomen hebben. Ik ben vanmorgen in het vliegtuig gestapt naar Atlanta voor een klein weekje. Alles is goed gegaan en zowaar is mijn bagage aangekomen. Altijd lekker. Daarna direct doorgereden naar Toys ‘r Us en Hobby Lobby om alvast de Sint een handje te helpen. Natuurlijk moest er ook even gegeten worden en dat heb ik even samen met David gedaan in The Cheesecake Factory. Altijd lekker en konden we direct even wat dingen doornemen. En nu zit ik dit berichtje te tikken en wordt het wel tijd om naar bed te gaan. Het is hier nu tegen 22:00 uur, dus 4:00 uur Nederlandse tijd en ik was er vanmorgen uit om 5:30, dus al met al een aardige dag!

Tot blogs,

Bas

Wednesday, October 10, 2007

Houden jullie de blog nog wel bij???

Ja, dat is de vraag die wij zo af en toe krijgen over onze blog. En we geven het direct toe, we zeggen vaker dat we de blog bij moeten werken dan dat we het daadwerkelijk doen. Maar ja, je kent het wel druk druk druk.

We zijn deze week weer begonnen met werken na een welverdiende vakantie van 3 weken, althans dat vonden we zelf dan. De eerste week moest Sabina nog werken op maandag en woensdag, terwijl ik al vrij was. Wie zou bij ons toch het carriere dier zijn? :-) Maar goed, donderdag was dan voor ons echt vakantie. Met het vliegtuig naar Fuerte Ventura, ik hoop dat ik het goed schrijf, maar het is op de Canarische Eilanden. Samen met Geert, Femke, Bas en Tim Kuiper gingen wij 11 dagen naar Dunas Paradise, All Inclusive. Normaal zijn we hier niet zo van, wij gaan liever een restaurantje zoeken in een stadje, maar met de kids is dit toch veel makkelijker. Na een lange reis, waar ik jullie de meeste details van zal besparen, waren zo rond 23:00 uur in het hotel en kregen we de sleutel van ons appartement. Het zag er allemaal goed uit.

De volgende morgen voor het eerst kennis gemaakt met All Inclusive. Het bandje hadden we al om gekregen bij binnenkomst en dat moesten we de hele week om houden. Het buffet was echt heel uitgebreid en goed verzorgd. Dat bleek later bij de lunch en het avondeten ook zo te zijn. Eten en drinken was dus goed verzorgd en dat goldt ook voor het weer. Het was iedere dag zo'n 28 tot 30 graden met een aangenaam briesje. Iedere dag zijn we lekker aan het zwemmen geweest. Die hadden we voor de deur en het leek wel alsof het ons prive zwembad was, zo rustig was het. Al met al kunnen we rustig stellen dat we het heerlijk hebben gehad. Echt super!!!

Zondag 30 september zijn we weer terug gekomen. Ook dat was weer een hele reis. We werden 's morgens al om 6:50 opgehaald met de bus en 's avonds waren we rond 18:30 weer thuis. Lekker ff chinezen en dat was het einde dan. Echt heerlijk hebben we het gehad. Ik zal zeer binnenkort de foto's uploaden, dan kunnen jullie die ook zien. Hieronder alvast een voorproefje...







Daarna hadden we nog een weekje vrij om Jill d'r verjaardag voor te bereiden. Onze kleine meid werd afgelopen vrijdag (5-10) alweer 2 jaar. Donderdagavond de kamer versierd met Elmo als thema. Overal slingers en ballonnen. Jill is echt heel erg verwend. Allemaal cadeau's en dat vond ze natuurlijk prachtig. Nogmaals iedereen bedankt voor jullie komst een cadeau's. Mochten jullie binnenkort de jaarcijfers van Duracell omhoog zien gaan, dan zijn wij daar debet aan! :-)





Dat was het weer even voor nu. We beloven beterschap in het bijhouden van de blog, maar in ieder geval zullen we iets posten voor de volgende vakantie. Ik zag dat de laatste post van de vorige vakantie was.