Dat was al met al een druk weekje. Zondagavond op het vliegtuig naar Nederland en donderdag weer terug. Ik zal er in vogelvlucht doorheen gaan. En dat in de zomertijd. Sinds afgelopen zondag is het hier namelijk al zomertijd en hebben we dus tijdelijk 5 uur verschil met Nederland.
Zoals gezegd ben ik afgelopen zondag voor een paar dagen terug gegaan naar Nederland. Het was niet de bedoeling dat ik zou reizen, maar een aantal ontwikkelingen in het team leidde ertoe dat Frans, mijn manager, toch vroeg om voor deze workshop naar Weesp te komen. Dus ja, dan land je gewoon maandag morgen in Amsterdam. Snel een douche genomen op het vliegveld, de huurauto opgehaald en naar Weesp gereden. Wel raar hoor, in je eigen land, met een huur auto en slapen in een hotel. Maandag goede sessies gehad en gegeten in het hotel. Om 20:00 uur had ik een afspraak met pap en mam in de lobby van het hotel. Ik had namelijk voor de gelegenheid alvast maar 2 koffers meegenomen met diverse dingen die weer terug konden. Wat speelgoed van de jongens en vooral winterkleren, want die hebben we hier echt niet meer nodig. We hebben even in de lobby een bakkie gedaan en toen de spullen overgeladen. Dinsdag en woensdag wederom erg goede vergaderingen gehad. Woensdagavond nog even snel naar HHW gereden om een extra lege koffer op te halen. Ja, en dan kom je daar. Kun je niet eens parkeren op je eigen pad, je was trouwens laat Geert :-), en moet je aanbellen om je eigen huis binnen te komen. Maar goed, was toch wel weer even gezellig. Donderdag het vliegtuig weer teruggepakt en donderdagmiddag om 17:00 uur was ik weer thuis. Ja, thuis, want dat is daar waar je gezin op je wacht toch?
Sabina heeft het die dagen niet makkelijk gehad want de kinderen werden in plaats van beter nog zieker. Scott heeft een hele nacht gehuild van de oorpijn en Jill kan vanwege de verkoudheid gewoon niet slapen. En dus moest ze bellen met de huisarts die weer recepten uit moest schrijven voor Scott en ophalen bij de Pharmacy. Het ging niet allemaal vanzelf. Dokters die hun eigen handschrift moeten lezen voor een telefoonnummer, blijkt erg moeilijk. Maar goed, het is gelukt. Ondertussen had Jill de oogontsteking van Scott overgenomen en oogdruppels vond mevrouw niet zo erg fijn. Het was bijna onmogelijk om die bij mevrouw in haar ogen te krijgen. Gelukkig gaat het nu intussen wat beter. Jill krijgt er weer een kies bij en dat draagt natuurlijk niet bij aan de feestvreugde. Nogmaals, alles is erg goed gegaan in Weesp. Ik kon m'n hoofd er goed bij houden en dat kan natuurlijk alleen maar als je weet dat het thuis, ondanks de zieken, goed draait!
Vrijdag en zaterdag hebben we het eigenlijk een beetje rustig aan gedaan. Zaterdag kwamen Wouter en Pauline op bezoek met Robyn. Dit was erg gezellig en we hebben lekker gegeten van de chinees.
Terwijl ik dit schrijf is mijn gezicht nog een beetje aan het nagloeien en mijn oren nog een beetje aan het suizen. Ik ben namelijk vandaag naar Nascar geweest met David en zijn vader. Dit is auto racen op een ovale baan met 50 auto's en gemiddeld tegen de 275 km/uur. Wat een belevenis! Het begon al met het parkeren. Allemaal pick-up trucks met de achterklep open, tailgating noemen ze dat. Dat is BBQ'en met een biertje erbij op de achterkant van je pick-up truck met natuurlijk Country Rock muziek. Vervolgens het stadion in waar ruimte is voor zo'n 80.000 mensen. Voordat de race begint schalt het Onze Vader door de speakers om de coureurs het beste te wensen en heel weer aan de finish te krijgen. Daarna het volkslied met een fly by van de luchtmacht met 4 helikopters waaronder een Apache en een Chinook. En dan... Gentlemen, start your engines!!! Man, wat een herrie komt er uit die auto's. 2 Ronden als warmup en dan begint de race. Formule 1 is luid, maar dit is nog erger. Doordat de toeren lager zijn, dreunt het echt overal doorheen. Zelfs de Cola in je flesje trilt ervan. Heel veel mensen hebben hun eigen koptelefoon. Hiermee kunnen ze afstemmen op de frequenties die de rijders ook gebruiken en dus kunnen ze meeluisteren met hun favoriet en de stadion speaker horen, want zonder die koptelefoons hoor je die dus echt niet. Een absolute ervaring die ik niet snel zal vergeten! Hieronder een paar foto's, maar dit is eigenlijk typisch zo'n gevalletje Daar moet je bij zijn!
Nog een paar dagen en dan komt onze visite. Vader en Moeder de Boer komen op bezoek. Wij hebben er allemaal heel veel zin in en kunnen niet wachten om ze van Hartsfield International Airport af te halen.
Heel veel lieve groeten van ons allemaal!
3 comments:
Hallo lui,
Wat vervelend met 2 zieke kinderen en Bas weg, Bas je was wel erg dichtbij. Wij hebben er sinds 15 maart een kleindochter bij, alles is goed gegaan. Nou vragen jullie je natuurlijk af hoe het heet maar dat weten we nog niet, dat kan nog wel even duren en is normaal in Denemarken. Met Kees gaat het nog niet zo bijzonder, het kan beter.
Verder geen nieuws, we wensen jullie nog een prima tijd en hele gezellige dagen met de de Boertjes.
Groetjes Kees en Anny
Hoi Bas en Sabina en kids,
Heel veel plezier met jullie (schoon)ouders ! Geniet er lekker van.
groetjes Geert en Femke
Sabina,
van harte gefeliciteerd met je verjaardag en natuurlijk ook voor Bas en de kids. En ook voor Adri en Marian die nu bij jullie op bezoek zijn. Veel plezier samen en alvast sterkte voor bij het afscheid.
Jan en Truus van den Berg
Post a Comment