Logees

Zo, de vorige keer zoveel commentaar gehad dat bezoek geen reden mocht zijn om de blog niet bij te werken……dus hier zijn we al.

Laat ik beginnen met iedereen te bedanken die op wat voor manier dan ook aan mijn verjaardag heeft gedacht. Wat ben ik toch gezegend met zo veel lieve mensen om mij heen. Het klinkt een beetje oubollig, maar zo voel ik het wel. Ik was ontzettend blij met alle lieve kaarten, belletjes, mailtjes, e-cards en cadeautjes. Want ja, er lagen zelfs (oerhollandse) cadeautjes op de ontbijttafel. Het heeft me heel erg goed gedaan en ik weet weer waarom ik naar huis wil. Ik wil iedereen gewoon weer even in levende lijve spreken en knuffelen. Ook nu is het onmogelijk om persoonlijk naar iedereen te reageren, maar ik heb echt genoten van alle updates die ik heb gehad. Nogmaals heel erg bedankt. Verder heb ik een superdag gehad. ’s Morgens heerlijk ontbeten en daarna naar Vinnings geweest. Dat is een klein plaatsje 5 minuten hier vandaan. Rondje gelopen in het centrum en koffie bij de Starbucks gehaald. ’s Middags kindjes naar bed, Bas te sporten, papa oppassen, Sabina naar de manicure/pedicure en mama mee. ’s Avonds heerlijk uiteten geweest in de Longhorn. En dat alles bij een temperatuurtje van 28 graden. Ja, deze verjaardag zal ik me lang heugen.

Zaterdag zijn we de hele dag naar Stone Mountain geweest. Dit is een heel groot park om een rotsberg heen. Voor meer informatie kun je kijken op http://www.stonemountainpark.com. Ook die dag hadden we fantastisch weer, heerlijk. We zijn met de kabelbaan omhoog geweest, een treinritje om de berg heen gedaan, gevaren met een ouderwetse riverboat en naar de speeltuin geweest. De kindjes waren ’s middags niet naar bed geweest, dus die waren stuk en af aan het eind van de dag. Maar het was een geweldige dag.



Afgelopen vrijdag moest Scott natuurlijk weer naar school. Nadat opa en oma de school en de klas hadden bekeken, lieten we Scott achter. Wij zijn ondertussen naar Harry’s Farmers Market geweest. Diegene die de blog goed bijhouden weten ondertussen wel wat dat is. Maar voor de laatste keer; dit is een supergrote winkel met heel veel buitenlands delicatessen. Ik kan hier pannenkoekenmix halen, maar ook appelstroop en rolletjes drop (haribo). Dit was natuurlijk heel leuk om even te zien. Nog ff een koppie gedaan bij, hoe kan het ook anders, de Starbucks. En toen was het tijd om Scott op te halen. ’s Middags rustig aan gedaan en ’s avonds naar de Mexicaan geweest.

Donderdagmorgen kwam Kiki op de koffie. Erg gezellig en ze at ook een broodje mee. Scott was helemaal in de gloria dat juf Kiki kwam en ook Jill kan haar naam al goed uitspreken. Ze was hier trouwens niet namens school of zo hóór. Gewoon gezellig! ’s Middags bed van Scott verschoond en de slaapkamer gesopt want om 15.19 landen papa en mama. Het werd een emotioneel weerzien. Zowel op het vliegveld met Bas, als hier thuis met de kindjes en mij. Maar heerlijk dat we weer even bij elkaar zijn. Ook deze opa en oma hadden natuurlijk weer een koffer vol verassingen mee en onze kleine Scott weet dat al goed. En nadat de kindjes naar bed waren, hebben we nog even heerlijk bijgekletst en daarna heeft iedereen zijn bed opgezocht. Mijn ouders waren echt wel moe. Ze hebben een goede vlucht gehad, maar vonden het wel erg lang. Ja, en dat kunnen wij natuurlijk niet ontkennen. Je bent zo’n beetje 17 uur onderweg en dat is niet niks. Maar het weerzien maakt veel goed en ze kunnen hier lekker uitrusten.

De dagen voor hun aankomst waren natuurlijk gewoon ASD dagen. Het hele appartement moest weer lekker schoon. Ja van wie, hoor ik jullie nu denken. Nou, gewoon van mij. Dat wil ik nu eenmaal graag. En daarbij denk ik dan; dan hoef ik niet zoveel meer te doen als ze er zijn. Verder dus geen bijzondere dingen afgelopen week. We hebben gewandeld naar de Starbucks, ik heb een keertje ’s middags gesport. Dit kon omdat Bas twee dagen om 4.00 uur ’s nachts moest beginnen. Er waren telefonisch vergaderingen en ja dan is het in Nederland 9.00 uur. Verder heb ik een paar uurtjes op Robyn gepast. Dit is de 4 maanden oude dochter van Pauline en Wouter. Echt een schatje. Zo’n mooi meisje. Nee, ik hoor jullie weer denken. Wij vinden het genoeg geweest zo. Ook ben ik maandagavond nog naar de Kletskoppenavond geweest. De Kletskoppen is een groep Nederlands vrouwen die eenmaal in de maand bij elkaar komen. Vaak is het lekker uiteten, maar ook wel eens spelletjes doen bij iemand thuis of koken met elkaar. Iedereen mag aanschuiven, maar als je een keer niet kan ook geen probleem. Afgelopen maandag gingen we met 13 meiden uiteten, heel gezellig.

En ja, nu is het alweer maandag. De zomer is hier echt begonnen en we hebben temperaturen tussen de 25 en 31 graden. Echt lekker. Hoewel ik wel moet zeggen dat ik (denk ik) blij ben dat we hier niet zitten in juni/juli en augustus. Dan is het hier dus niet om uit te houden. Scott en Jill zijn gelukkig allebei weer beter. Nu is uitkijken dat ze niet weer last krijgen. Want ja, buiten bloedheet en overal waar je binnen komt koude airco. Dat is ook niet echt goed voor die kleintjes. Daarnaast moeten we bij Jill nog wel een keer het hele proces door, want er is nog geen nieuwe tand of kies te zien. Helaas. Vanmorgen zijn we lekker naar het park geweest. Nu ligt Jill te slapen en ook opa en oma doen ff een tukkie. Ja jongens, ze worden echt ouder (en gelukkig maar). Scott is heel lief aan het spelen. Hij kon al een paar dagen ’s middags niet slapen, dus we gaan maar afbouwende heen. Maar hij is zo pittig, dat ik even de tijd had om een verhaal te schrijven.

Nu, iedereen is weer op de hoogte. Volgende week doen we ons best om weer wat nieuws te schrijven.

Veel liefs, Sabina en natuurlijk van Bas, Scott, Jill, opa en oma De Boer